De ziel leeft in het woud, waar het Hert verschijnt als een symbool voor Christus,
door Wie ons diepste Hart wordt gedragen en gewekt.
Over een pad van drijfhout gaat de ziel op zoek naar de Kerk.
De weg is zo lang en gevaarlijk,
maar er zijn engelen en heiligen.
Is dit een zuiver
en helder
iemand ?
In de middeleeuwse christelijke beeldcultuur was het hert een symbool voor Christus.
De adem van het hert joeg de slangen uit de holen om ze te vertrappen.
Het keltische christendom kent dit krachtige gebed → ‘De schreeuw van het Hert‘
Het hert schreeuwt en reikhalst naar zuiver water.
Het hert staat voor een kracht in de ziel die ons door alles heen blijft dragen naar de zuiverste waarheid. Naar gerechtigheid. Naar vrede, en Genade.
Het tekenen van het hert, vanuit een innerlijke stuwkracht, viel voor mij samen met innerlijk beginnen herkennen van Christus.
‘ Waar houdt Gij U verborgen
Beminde, en Ge laat me in zuchten achter?
Gelijk een hert ontvlucht Ge
Nadat Ge mij gewond hebt;
Ik liep en riep U na en Gij waart spoorloos ‘
Geestelijk Hooglied
Johannes van het Kruis
Mensen branden kaarsen in grotten.
In de bomen daarboven is het licht en vredig om te ademen.
Door alle beelden en gebruiken heen schreeuwt het hert om Christus.
ik wil dieper zien